Kibicujemy (333)

Ósma wybiła! Tym, którzy jeszcze tego nie zrobili, zalecam wykonanie kilku banalnie prostych czynności celem zrobienia kawy, po czym zapraszam do kibicowania komiksiarzom! Mobilizowania ich do dalszej pracy i wymyślania pomysłów! Badania wykazały, że najlepszy dzień mają ci, którzy zawsze z rańca kibicują komiksiarzom. Kibicuj i Ty! 

Adam Święcki powraca z kilkoma obrazkami i słowami o "Gai", zahaczając o Mazury. Wspomina również o czym nie należy mówić Śledziowi za życia...

O odejściu od realizmu na rzecz swobodniejszej kreski

„Gaia” będzie rysowana inną kreską niż „Przebudzone legendy”. Wyszło to naturalnie. W „Przebudzonych Legendach” obrałem pewną formę graficzną, rysując pierwszy tom, a potem trzymałem się tej konwencji starając się ją rozwijać. Uznałem, że taki rysunek odpowiada scenariuszowi i spełnia swoje zadanie. W dużej ilości czerni i niedopowiedzeniu widziałem sens. „Wilcze sny” naturalną koleją rzeczy rysowałem w podobnej stylistyce. Klimat tego komiksu miał być zbliżony do „Przebudzonych Legend”, choć bardziej surrealistyczny i oniryczny. Komiks ten powstawał jednoczenie z „Lewiatomem (Akt II „Przebudzonych Legend”). 

O Mazurach!

„Gaia” to jednak całkiem inna historia. W formie, treści i podejściu. Geneza komiksu sięga lata 2012r. Wybierając się na Mazury, spakowałem szkicownik, licząc, że zrobię spontanicznie jakąś krótką formę. W szybkim stylu, stawiając na improwizację. Bez wstępnych szkiców, bez długiego obierania formy, rysowałem kadr po kadrze, idąc za historią aż... zatrzymałem się w miejscu i nie wiedziałem co dalej. Projekt odłożyłem. Aż do któregoś dnia zimy przełomu 2012/2013. Leżąc, przypomniałem sobie o komiksie, a historia popłynęła błyskawicznie do przodu. Zerwałem się po godzinie by ją spisać. Nim się zorientowałem, połowa zeszytu była już pełna. I tak miałem 2/3 scenariusza. Pozostała część rodziła się w trakcie szkicowania. Wiedziałem już, że zrobię to w formie zbliżonej do tej planowanej na Mazurach. To musiało być narysowane swobodnie, szybko, trochę niedbale. Stylu szukałem kilka dni i ten, który ostatecznie się ukształtował (patrz: pierwszy cykl rysunków ilustrujący tekst) bardzo mnie zadowala.  

To miało właśnie tak wyglądać. 

W tym przypadku dość szybko doszedłem do celu. Może dlatego, że od pobytu na Mazurach zdarzało mi się myśleć o niedokończonym projekcie, a w zasadzie o kresce. Kształtowałem ją w głowie, choć na kartce nie postawiłem żadnej. Kilka kolejnych dni to poszukiwanie wizerunku bohaterów drugoplanowych. Ten pierwszego planu znany był mi od pierwszego kadru. W miarę rysowania (co naturalne) kreska lekko się zmieniała. Musiałem przerysować kilka pierwszych stron, by pasowały bardziej do całości. Łącznie z tymi mazurskimi, mam je więc w trzech wersjach. I powiem szczerze – świetnie mi się pracuje w tej konwencji. Lubię gdy rysownicy zaskakują mnie inną niż tradycyjna dla nich formą. Spojrzałem kiedyś na komiksy Śledzia i zdziwiłem się. Przecież to już nie to. A on zrobił swoje. Szybko, lekko, elegancko i wychodzi mu to genial... Nie, tego za życia nie należy nikomu mówić. 

Ciąg dalszy nastąpi
Autorem grafiki tytułowej akcji "Kibicujemy komiksiarzom" jest Wojciech Stefaniec