Do zbiorku "Nieskończona miłość którą do ciebie czuję i inne historie" jak ulał pasowałoby jedno z określeń: nowela graficzna, książka, poemiks. Paulo Monteiro, pozbawił swój zbiorek dialogów (poza jedną historią). W klasycznie zakomponowane plansze wrzucił poetyckie narracje. Zaproponował również rysunkowy rozstrzał, który to sam określił w pewnym momencie "niedorzecznym", a który w rzeczywistości okazał się świetnym zabiegiem, różnicującym kolejne opowieści. Jego kilka słów w dziale "Z dziennika autora" oraz poetyckie podejście do komiksu, stworzyło dzieło specyficzne.
"Jeśli coś łączy te opowieści, to jest to miłość w różnych odcieniach" - opisane uczucie pojawia się w zeszycie w przeróżnych odmianach. Do kobiety, do ojca, do dziadka, do przyzwyczajeń. Jeśli już tematyka miłości w jakiejś historyjce nie występuje, to przynajmniej pada słowo "miłość". Wzorcowo rozegrane są kawałki: "Bo tym się zajmuję", "Tam za górami" czy krzykliwy i świetny rysunkowo "Oto ja". Większość krótkich form jest nieoczywista, nie pozwala przyspieszyć wertowania kartek. Właściwie jedyną klarowną i dość sztampową opowieścią jest "Twoja wojna się skończyła", traktująca o dziadku bohatera, który po przeżyciu wojny, nałogowo gromadzi pozornie niepotrzebne rzeczy na wypadek kolejnej.
"(...) mam problem z trzymaniem się jednego stylu, jednego typu rysunku. Cały czas mam ochotę rysować różne rzeczy" - zdradza czytelnikowi autor. Jego obawy o spójność albumu są bezpodstawne. Nadał ją samą formą, konsekwentnie stosowaną przez całe 60 stron komiksu. Również to "trzymanie się jednego stylu" wyszło mu świetnie, ale i tutaj spektakularna klęska raczej nie wchodziła w rachubę, ponieważ objętość historii jest niewielka. Dość powiedzieć, że większość z nich ma około 3 plansz. Wszystkie robią wrażenie. Można się w nie wgapiać i wgapiać.
Niewątpliwie
wartą (kolejnego) odnotowania kwestią jest dziennik autora, w którym dane jest
czytelnikom poznać godziny, w jakich pracował. Od 3 do 4:30 nad ranem.
Od północy do pierwszej. od północy do czwartej. Trzeba przyznać, że w niektórych co bardziej turpistycznych historiach ta noc wprost wypływa z plansz.
"Nieskończona miłość którą do ciebie czuję i inne historie" to przede wszystkim album dla fanów komiksów poetyckich. Niekoniecznie zmuszających do wysiłku intelektualnego, ale na pewno refleksyjnych, nastrojowych i bezkompromisowych. Również dla takich, którzy cenią w komiksach rysunki - te, zaprezentowane przez Monteiro są naprawdę pierwszej klasy. Fani poemiksu za niektóre znajdujące się tu historie, powinni Monteiro wystawić pomnik. Z kolei ci, którzy w komiksach szukają akcji i sensacji, nie znajdą tu nic dla siebie.
"Nieskończona miłość którą do ciebie czuję i inne historie". Autor: Paulo Monteiro. Tłumaczenie: Jakub Jankowski. Wydawca: timof i cisi wspólnicy, Warszawa 2013
Komiks można nabyć tutaj: Sklep Gildia.pl, Picture Book.pl
5 komentarzy:
Kurka wodna, jesteś drugim recenzentem, który tak pozytywnie się wypowiedział o tym komiksie (repek - http://komiks.polter.pl/Nieskonczona-milosc-ktora-czuje-do-ciebie-i-inne-historie-n37423). Nie spodziewałem się tak dobrego odbioru. Dzięki za reckę!
Ciekawe jak ze sprzedażą. Choć wydawca pewnie i tak jest już do przodu bo pachnie mi tu tytułem dotowanym.
A co to są tytuły dotowane? Mozna więcej informacji?
super! właśnie wyszukuję ile się da różnych recenzji, patrzę jak to "szufladkują" (bez negatywnych konotacji). przeważają "ilustracje". albo opisowo "sztuka pełna poezji" i podobne. rzeczywiście słowo poemiks oddaje tu istotę rzeczy - no i faktycznie dla świata poemiksowego jest to super pomnik. rewelacja!
Pszren, co to jest "świat poemiksowy" i ile (poza Tobą) liczy sobie dusz?
Prześlij komentarz