W następnym odcinku: "Ułamek".
Kłudkiewicza z krótkiej formy komiksowej, nadesłanej na jeden z konkursów odbywających się przy MFK ewoluował w pełnokrwisty, 48-stronicowy album w twardej oprawie. Nieznany twórca, wypatrzony przez egmontowskich skautów, dostał więc to, o czym wielu polskich rysowników marzy: znakomity start. Lepszy nawet od twórców "Jeża Jerzego", którzy zanim tego zaszczytu dostąpili, tułali się po pomniejszych zinach i wydawnictwach. Paweł Kłudkiewicz dostał gigantyczną szansę i wskazówki, jak jej nie schrzanić. Czy ją wykorzystał?
"Miś Misza: Oxygenesis". Scenariusz, rysunki i kolory: Paweł "Pawka" Kłudkiewicz. Wydawca: Egmont Polska 2010
ski jest talentem konsekwentnie promowanym przez wydawnictwo Roberta Zaręby. Od "Magazynu fantastycznego", poprzez większość wydań "Strefy komiksu" zatrudniany był do wszelkiego rodzaju shortów, form dłuższych, czy nawet okładek albumów, z których wnętrzem nie miał nic wspólnego. Stale współpracował również z Zarębą - scenarzystą, pojawiając się chociażby w antologii "11/11=Niepodległość". Antologia przeglądowa prac tego rysownika była tylko kwestią czasu. I nareszcie się ukazała.
nym z tych twórców, których beztrosko już uznaje się za kanonicznych. Jego prace opiewane były w Polsce na długo przed tym, zanim stały się znane - grono starszych krytyków wzdychało do Bilala, bazując na niemieckich kopiach jego komiksów, pokolenie TM-Semic natomiast ekscytowało się pojedynczymi kadrami z plansz twórcy, zamieszczanymi na wewnętrznej stronie okładki magazynu "Super Boom". Od tamtej pory wydawnictwo Egmont wykonało genialną robotę, publikując większość najbardziej znanych komiksów Bilala. W dodatku, jest z nimi na bieżąco. Wydany niedawno "Animal'z" to produkcja z 2009 roku. Jest to komiks hołdujący dotychczasowym zainteresowaniom serbskiego komiksiarza, bowiem jak zwykle pod płaszczykiem science-fiction przemyca multum innych gatunków. Tym razem bądźcie przygotowani na marynistyczny western o eksperymentach na ludziach i zwierzętach z elementami slashera, obowiązkowo podszyty nutką filozofii i cytatów z Baudrillarda.
"Animal'z". Scenariusz i rysunki: Enki Bilal. Tłumaczenie: Wojciech Birek. Wydawca: Egmont Polska 2010
wielu branżowych nagród, zdobywca Eisnera w 2008 roku i jedna z najlepszych powieści graficznych ostatnich lat w opiniach i recenzjach wielu znanych osobistości - z takim zachęcającym, ale przede wszystkim zobowiązującym bagażem, debiutowały w Polsce "Rany wylotowe" Rutu Modan. Tak wysoko postawiona poprzeczka bardzo często powoduje w czytelniku zawód po lekturze danego dzieła. W przypadku "Ran wylotowych" jest raczej odwrotnie. Te wszystkie nagrody i pochwały to nic wielkiego w porównaniu z tym, jak wielki jest ten kameralny komiks.
"Rany wylotowe". Scenariusz i rysunki: Rutu Modan. Tłumaczenie: Agnieszka Murawska. Wydawca: kultura gniewu 2010
"Multikierunkowcy" wywodzą się z bloga pod tym samym tytułem. Jest to zbiór pasków o grupie malarzy - fascynatów sztuki, uczęszczających na zajęcia plastyczne w Domu Kultury. Za projekt odpowiedzialni są: Piotr Szreniawski (scenariusz), Jarek Kozłowski (rysunek) i Mikołaj Tkacz (kolor), ale z racji specyfiki publikacji kserowanej omawiany album stworzony został jedynie przez duet Szreniawski/ Kozłowski.
Już za dwa tygodnie w Kawangardzie odbędzie się wystawa 39 stron prologu komiksu "Zapętlenie" Daniela Chmielewskiego. Warto na niej być nie tylko przez wzgląd na fakt, iż Daniel jest autorem fantastycznego "Zostawiając powidok wibrującej czerni", ani że to on odpowiedzialny jest za design strony, którą właśnie czytasz oraz wygląd graficzny drukowanego "Ziniola", lecz również przez wzgląd na przykładowe plansze oraz poniższą informację prasową, nadesłaną przez organizatorkę Olgę Wróbel:
Równolegle z analizą pleneru autor daje wgląd w życie swoje i środowiska, w jakim się obraca. Opowiada o problemach młodych twórców, dywaguje na temat konfliktu Miłosza i Herberta, z dystansu przygląda się swojej uniemożliwiającej normalne życie depresji i rozpadowi toksycznego związku, w jakim tkwił przez kilka lat.
a Chmielewskiego przez 44 strony jest zbiorem jednoplanszówek, traktujących o sztuce, komunikacji, religii, związkach. Ta krótka forma czasem przybiera postać dowcipu, spuentowanego tytułem oraz odautorskim dopiskiem Chmielewskiego, a czasem niesie ze sobą ciekawe wnioski, zapraszając do zastanowienia się nad nimi. Każda wchodzi w skład eseju o "wszelkich obliczach komunikacji międzyludzkiej" oraz – co bardzo istotne i na co zwraca uwagę autor w opisie na ostatniej stronie okładki – każda stanowi element rozmowy z odbiorcą. Te 44 krótkie formy można sobie dawkować w dowolnej ilości, przystawać przy nich na chwilę i rozpatrywać z każdej ze stron, wdając się w dyskusję z autorem.
anęli organizatorzy, było stworzenie imprezy w miesiąc po Komiksowej Warszawie. Chcieli zainteresować tych, którzy w stolicy wyprztykali się z pieniędzy, zakupili dużo nowości i dobrze bawili się na afterparty. Tym, co miało ludzi przyciągnąć, miał być program, który rzeczywiście w kilku miejscach był innowacyjny i świetnie przemyślany. Niestety, lokalny koloryt studencki miał kaca po trwających (noc w noc) Dniach Kultury Studenckiej, więc przypadkowych przechodni było niewielu, natomiast "ludzie z branży" dopisali w stopniu równie niewielkim, choć wystarczającym, by wytworzyć ów fajny klimat. Podobnie było z czytelnikami - w szczytowych momentach giełda gościła kilkadziesiąt osób, standardowo jednak wiało pustką.
taty z braćmi Surma: Przemysławem i Marcinem, które odbywały się zaraz po spotkaniu z rzeczonymi twórcami. Bracia rozmawiali o komiksach, grach, a nauczanie zgromadzonych komiksiarzy prowadzili dwutorowo: w rytm zasady o braku potrzeby pisania scenariusza (opcja Przemka) oraz poszanowania dla tradycji, w której ten scenariusz odgrywa istotną rolę (Marcin). Podobnie zgrabnie wypadło spotkanie z Marcinem Rusteckim, odbywające się na chwilę przed XX-leciem TM-Semic, co będzie okazją do świętowania w najbliższej przyszłości. Widać, że pan Marcin chciał gadać i potrafi to robić - prowadzący spotkanie przepytali go niemal o wszystko, począwszy od TM-Semic, na jego własnej twórczości skończywszy. W dialog z publicznością uderzył Ryszard Dąbrowski, co również zaowocowało ciekawym spotkaniem. 
miast wyszła improwizacja Roberta Lipskiego oraz rozmowa o kotach z Tomaszem Niewiadomskim. W przypadku pierwszego punktu - podobać mogła się co prawda forma (wyluzowane wystąpienie, chodzenie po scenie i wymyślanie na bieżąco), natomiast drugi był już typowym spotkaniem z cyklu "mówiłem na ten temat milion razy i więcej już mi się nie chce". Spotkanie z Piotrem Brożkiem, pomysłodawcą akcji "Spoko Humanik" nie odbyło się, ponieważ niedawny zdobywca "Żurawia 2010" w kategorii "Animator kultury" nie dotarł. Odbyły się natomiast bitwy komiksowe, których zwycięzcą został skil. Co prawda tematy były dość proste (np. gołąb, kaloryfer), ale nie było przynajmniej prowadzącego, który stałby tyłem do publiczności.
Foto:
W takich okolicznościach przyrody rozgrywał się LeSzeK. Miejsce do tego rodzaju imprez po prostu idealne - centrum miasteczka akademickiego, przestrzeń, zieleń i dużo knajp. A jedna z nich w tym samym kompleksie, co większość atrakcji programu.
Marcin wręcz przeciwnie. On nawet robi gry, z tym, że - jak zgodnie twierdzą bracia - specjalizuje się w grach "wieloletnich", "nieskończonych". Z komiksami ma podobnie.
Daniel Grzeszkiewicz i Jacek "Ystad" Jastrzębski.
Marcin Rustecki - kojarzony z funkcją redaktora naczelnego Tm-Semic, W Lublinie pokazał się również jako twórca, a opowiadał zarówno o sprawach komiksowych, rysunkach Roba Liefelda, jak i o swoich fascynacjach muzycznych.
