„Tulipanek” to mocne uderzenie od wydawnictwa Scream Comics, a pomijając wydawaną przez nich klasykę Jodorowskiego i Moebiusa, być może nawet najmocniejsze uderzenie z dotychczasowych. Album rozciągnięty w czasie pomiędzy wielką wojną ojczyźnianą w Rosji i piekłem gułagu, a współczesnym Nowym Jorkiem jest brutalną opowieścią o - jakkolwiek by to nie brzmiało - trudach ludzkiego życia. Choć takich opowieści w literaturze, komiksie czy filmie jest mnóstwo, tę wyróżnia główny bohater - Pawieł, tytułowy Tulipanek, który od małego w wesołej atmosferze pod okiem ojca szkoli się z rysunku, a już w wieku siedmiu lat jest głównym tatuażystą łagrowej gangsterski.
W „Tulipanku” tatuaż traktowany jest z gracją i uczuciem. Prawdopodobnie liczne sentencje dotyczące sztuki tatuowania obecne w komiksie sprawią dużo radości ludziom z tej branży lub nawet osobom wytatuowanym. Tatuaż ma tu również znaczenie symboliczne i metaforyczne. Obracając się wokół tatuażu, autorzy skonstruowali zarówno krwistą historię o dorastaniu w łagrze, jak i solidny thriller rozgrywający się na ulicach Wielkiego Jabłka.
Francouis Boucq znakomicie rysuje ulice Nowego Jorku. Nic dziwnego. Z tym miastem od dekad związany jest scenarzysta albumu Jerome Charyn, w związku z czym dostarczył zapewne rysownikowi tonę niezbędnych materiałów dokumentacyjnych.
Ten naturalistyczny komiks bezpośrednio ukazuje drastyczne sceny z okresu pobytu głównego bohatera w niewoli. Boucq i Charyn nie robią uników, nie wyprowadzają brutalnej rzeczywistości poza kadr. Dzięki temu, ale również dzięki sprawnemu prowadzeniu akcji i zachowaniem równowagi między dwiema płaszczyznami czasowymi, Tulipanka czyta się świetnie. To mocna rzecz, wyróżniająca się z komiksowego tłumu. Warto mieć.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz